Resource

ເພື່ອເປັນການນໍາສະເໜີວ່າ ເມື່ອເກີດບັນຫາຂໍ້ຂັດແຍ້ງທາງດ້ານທີ່ດິນ (ແລະ ອື່ນໆ) ແລ້ວໃນຂັ້ນບ້ານ ແມ່ນສາມາດແກ້ໄຂບັນຫາໄດ້ຄືແນວໃດແດ່ ແລະ ຫາກຕ້ອງການເຂົ້າເຖິງຜູ້ປົກປ້ອງທາງກົດໝາຍເດຄວນຈະເຮັດແນວໃດ.

ໃນຫົວຂໍ້ນີ້ ໄດ້ແນະນໍາ ເຖິງຂະບວນການ ແລະ ໜ່ວຍງານການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງກ່ຽວ ກັບທີ່ດິນໃນແຕ່ລະຂັ້ນ ເພື່ອຄົ້ນຄວ້າຫາຂໍ້ມູນພິສູດ ເອກະສານ ພ້ອມທັງເຈລະນາຕໍ່ລອງໃນລັກສະນະທາງແພ່ງ ກໍລະນີຫາກມີຄວາມເສຍຫາຍ ເກີດຂື້ນກັບຝ່າຍໃດຝ່າຍໜຶ່ງ.

ການທົດແທນຄ່າເສຍຫາຍ ແມ່ນການທົດແທນ ເປັນທີ່ດິນ, ວັດຖຸ ຫຼື ເປັນເງິນ ສໍາລັບທີ່ດິນ, ສິ່ງປູກສ້າງ, ຜົນລະປູກ, ສັດລ້ຽງ ແລະ ລາຍຮັບ ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກ ໂຄງການພັດທະນາ ດ້ວຍມູນຄ່າທີ່ປ່ຽນແທນ

ຮ່າງ​ກົດ​ໝາຍ​ທີ່​ດິນ​ສະ​ບັບ ປີ 2019 ​​ເຫັນວ່າ​ການ​ປັບ​ປຸງຫຼາຍຂື້ນກວ່າ​ຮ່າງສະບັບ​ຜ່ານ​ມາ ແຕ່​ຍັງ​ມີ​ບາງປະເດັນທີ່ກັງວົນ ດັ່ງນັ້ນ ຄະນະໃຫ້ຄໍາປຶກສາ​ກົດ​ໝາຍ​ທີ່​ດິນ ຈຶ່ງໄດ້ມີຂໍ້ສະເໜີ ຕໍ່ກັບປະເດັນທີ່ກັງວົນ 7 ຂໍ້

ສັນຍາ ແມ່ນການຕົກລົງລະຫວ່າງຄູ່ສັນຍາ ຊຶ່ງພາໃຫ້ເກີດສິດ ແລະ ພັນທະທາງແພ່ງ ເກີດຂຶ້ນ, ປ່ຽນແປງ ຫຼື ສິ້ນສຸດລົງ ແລະ ມີຄວາມສໍາຄັນຢ່າງຍິ່ງຂອງຄູ່ສັນຍາ ເພື່ອເປັນການປົກປ້ອງຜົນປະໂຫຍດຂອງກັນ ແລະ ກັນ ແລະ ເປັນແນກທາງໃນການແກ້ໄຂບັນຫາ ຫາກ ມີຄວາມຂັດແຍ້ງເກີດຂື້ນ.

ນະໂຍບາຍການຫັນທີ່ດິນເປັນທຶນ (TLIC) ແມ່ນແນໃສ່ຫັນຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ ມາເປັນເງິນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມພາຍຫຼັງ 10 ປີຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ນະໂຍບາຍດັ່ງກ່າວ, ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ປະຕິບັດໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ.

ການລົງທຶນແບບມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ ຖືມີຄວາມຈໍາເປັນ ແລະ ສໍາຄັນຢ່າງຍິ່ງ ໂດຍສະເພາະ ຕິດພັນກັບການຄ້າທີ່ເປັນທໍາ, ສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ເຄົາລົບສິດຂອງກັນ ແລະ ກັນ ຢ່າງມີຄວາມຍຸດຕິທໍາ.

ການປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້ແບບມີ ສ່ວນຮ່ວມຂອງຂັ້ນບ້ານ ຖືເປັນວຽກງານອັນສໍາຄັນ ແລະ ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງການມີສ່ວນຮ່ວມ ແລະ ບົດບາດຂອງຊຸມຊົນໃນການປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້.

ຫຼາຍກວ່າ 10 ປີ ພາຍຫຼັງໄດ້ຮັບການສ້າງ, ລັດຖະບານລາວໄດ້ຕັ້ງຄໍາຖາມກ່ຽວກັບປະສິດທິຜົນຂອງນະໂຍບາຍ “ການຫັນທີ່ດິນເປັນທຶນ” ໃນການສ້າງມູນຄ່າທາງເສດຖະກິດຈາກການຫັນເປັນທຸລະກິດຂອງທີ່ດິນອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ການຫຼຸດຜ່ອນງົບປະມານຂອງລັດຕໍ່ການພັດທະນາໂຄ່ງລ່າງພື້ນຖານ.

ບັນດາພັນທະດ້ວຍຄວາມສະໝັກໃຈ ທີ່ໄດ້ຖືກສະເໜີເຫຼົ່ານີ້ປະກອບດ້ວຍຫຼາຍມາດຕະຖານທີ່ບັນດາວິສາຫະກິດ ທີ່ດໍາເນີນທຸລະກິດພາບໃນ ສປປລາວ ຄວນປະຕິບັດຕາມ ເພື່ອສ້າງຕ່ອງໂສ້ຂອງມູນຄ່າຜະລລິດຕະພັນກະສິກໍາແບບມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ.